Mag-isa akong nakatira kasama ang anak ko. Tinakpan ko ito bilang pag-ibig, ngunit nagtapat siya sa akin, na dating kasama ng aking anak, at nagsimula kaming mag-date nang palihim. Natutuwa akong marinig na gusto niyang magpakasal, ngunit dahil sa pagkakaiba ng edad, tinanong ko ang aking anak tungkol sa muling pag-aasawa sa isang paikot-ikot na paraan, ngunit ibinasura niya ito bilang imposible. Sinabi ko sa kanya ang tungkol dito at sinubukang umatras, ngunit hindi siya maaaring sumuko at gumawa ng isang mapangahas na panukala. Lumipas ang oras at nagpakasal ulit ako sa isang lalaki. Isang lalaking nasa katanghaliang-gulang na may hiwalay na anak na katulad ko. Ang lalaking anak na ipinakilala ko noong magkakilala kami ay boyfriend ko. Oo, ginawa namin ang kanyang ama bilang aking muling kasal. Gayunpaman, nang magsimula akong manirahan sa kanya, hindi ako makakuha ng sapat na oras upang makasama siya, at ang oras na ginugol namin sa pagmamahal sa isa't isa ay sandali lamang. Nang malapit nang maabot ang aking pasensya, nagpasya ang aking asawa at anak na lumabas nang magkasama. Pagkalabas na paglabas naming dalawa, niyakap ko siya at sinukli ng malalim na halik, paulit-ulit ko siyang tinanong sa limitadong oras...