"อุราระ" จูบขวางคำว่า "คิมิกะ" ... ก็พอเตือนใจ "คิมิกะ" ถึงความสุขของผู้หญิง ... "ไม่ ไม่ ... เราเป็นแม่ยาย ฉันเป็น ลูกสาว ... "ราคะที่ล้นเหมือนจูบคือการวิ่งสีม่วง ... ผู้หญิงที่ลืมฉันและทักทายผู้หญิงตรงหน้าเธอ ... " โอ้นี่! สิ่งที่ฉันขาดคือสิ่งนี้! !!